به گزارش تابناک، یکی از بزرگترین حواشی بعد از دیدار تیم‌های استقلال تهران و شهرخودرو مشهد در هفته سیزدهم لیگ برتر، پخش کلیپی از صدای محمدرضا احمدی گزارشگر این مسابقه بود که روی شعار هواداران استقلال که تیم شان را تشویق می‌کردند، درحال گفتن کلماتی چون «سوراخه – سوراخه» بود.ژ
احمدی که در این سال‌ها سعی کرده، علاقمندی‌اش به هرکدام از تیم‌های داخلی را علنی نکند و در گزارش‌هایش بدون نگاه رنگی، بدون حب و بغض عمل می‌کند، درحال شوخی با یکی از دوستانش بود اما اسیر یک بی‌اخلاقی بزرگ با اهدافی نامشخص (بخوانید مشخص) شد تا بعد از این بازی و در فضای مجازی، با انتقاد و هجمه بخشی از هواداران تیم استقلال روبرو شود.
البته این واکنش‌ها، تنها به انتقادهای شدید علیه این مجری برتر برنامه‌های ورزشی صداوسیما منوط نشد بلکه با اتهام تعلقات رنگی (یعنی پرسپولیسی خواندن)، وی را مورد هجمه‌ها و فحاشی بسیار قرار دادند.
تمام این اتفاقات، تنها به‌خاطر بی‌اخلاقی بزرگ یکی از عوامل تولید این برنامه رقم خورد؛ جایی که یک فرد خاص، صدای شوخی محمدرضا احمدی در پشت صحنه را بدون اجازه ضبط و در حرکتی زشت، یک موضوع کاملا خصوصی را رسانه‌ای کرد تا صفحاتش در فضای مجازی، چند لایک و کامنت بیشتر بگیرد.
حرکت ارزشمند، پس از انتقادات و فحاشی‌ها!
دقایقی بعد از انتشار این کلیپ در فضای مجازی، محمدرضا احمدی متنی را در صفحه شخصی‌اش در اینستاگرام منتشر کرد تا ضمن عذرخواهی از هواداران فوتبال و خصوصا تیم استقلال و بازیکنان تیم آبی‌پوش، به ابهامات مطرح شده در این کلیپ پاسخ دهد.
در این متن می‌خوانید: «یک شوخی فوتبالی که قطعا بین همه ما اتفاق میفته، برای اذیت کردن یک همکار قدیمی، دلیلی بر بی‌احترامی و دوست نداشتن یک تیم پرطرفدار که خیلی از بازیکنان اون تیم، از دوستان صمیمی خودم هستند، نمی‌تونه باشه. موضوعی که با بی‌اخلاقی یک نفر باعث دلخوری برخی از هواداران شد. همه رنگ‌ها و همه تیم‌ها بدون شک، برای من دوست داشتنی و محترم هستند»
این بهترین و متواضعانه‌ترین واکنش به ابهامات و انتقادات هواداران واقعی فوتبال و فحاشی‌های تماشاگرنماهایی است که در فاصله کمتر از دو ساعت، بدترین انتقادات و فحاشی‌ها را علیه این گزارشگر جوان مطرح کردند.
وظیفه صداوسیما، برخورد با متخلفان
محمدرضا احمدی از اواسط دهه ۸۰ توانست با تکیه بر دانش علمی – ورزشی، توانمندی و تسلط در گزارش، صدای رسا و گزارش منحصر به فرد نه تقلیدی، جای خود را میان بزرگان گزارشگری آن زمان باز کند.
این جوان پرشور، خیلی زود توانست جایگاه مناسبی برای خود در بین گزارشگران آن مقطع زمانی بازکند و کم کم روند پیشرفتش را ادامه داد تا دوسال پیش و در حضور بزرگانی همچون عادل فردوسی‌پور، به‌عنوان بهترین گزارشگر صداوسیما انتخاب شود.
یکی از اصول کاری محمدرضا احمدی، تکیه برگزارش بدون نگاه رنگی و جانبداری، حتی در مسابقات خارجی بوده و هست و حتی در محافل خصوصی نیز از بیان اینکه طرفدار کدام تیم در داخل کشور است، پرهیز کرده و می‌کند.
در این شرایط اما پس از حذف عادل فردوسی‌پور، به‌نظرمی‌رسد برخی از افراد که نمی‌توانند شاهد پیشرفت محمدرضا احمدی باشند، به هر روش متداول و بعضا غیر اخلاقی، سعی در کاهش تعداد گزارش این گزارشگر پرتوان در بازی‌های مهم داخلی و خارجی و یا کنار گذاشتن و حذفش از رسانه ملی دارند.
حال وظیفه مدیران رسانه ملی است که با ورود به این اتفاق مهم و تلخ، با عوامل ضبط غیراخلاقی صدای محمدرضا احمدی و انتشار آن در فضای مجازی خصوصا رسانه‌های طرفدار استقلال، برخورد منطقی کرده تا دیگر شاهد بروز چنین بی‌اخلاقی‌هایی از داخل رسانه ملی نباشیم.
اینکه فردی از صداوسیما حقوق بگیرد و بعد علیه عوامل این سازمان حاشیه‌سازی کند، خصوصا اینکه مطلبی را ضبط و پخش کند که کاملا محرمانه و خصوصی بوده است؛ ضرورت برخورد را گوشزد می کند تا دیگر این گونه ضدرفتارهای دور از اخلاق تکرار نشود. این فرد که رازدار اتفاقات محل کارش نیست، احتمالا و لابد صلاحیت ندارد به فعالیتش در چنین مرکز مهمی ادامه دهد.
