به گزارش خبرنگار سیاسی سایت خبری بانگ، سیدمصطفی میرسلیم نمایندۀ منتخب مردم تهران در مجلس شورای اسلامی در روز ۶ فروردین‌ماه ۱۳۹۹ نامه‌ای سرگشاده را برای حسن روحانی رئیس جمهوری اسلامی ایران صادر کرد که متن آن را در زیر می‌خوانید:
« بسم الله الرحمن الرحیم
جناب آقای دکتر حسن روحانی، رئیس محترم جمهوری اسلامی ایران، با سلام و با عرض تبریک فرارسیدن ماه شعبان المعظم،
امروز پس از هفته‌ها انتظار خبر تعطیل کردن فعالیت‌های اقتصادی را به‌جز تعداد اندکی که امور ضروری و تأمین مایحتاج اولیۀ عمومی را برعهده دارند، از زبان جناب عالی شنیدم و اینکه باید دستورهای بهداشتی را با فرارسیدن موج دوم کرونا جدی بگیریم…
این خبر مرا خوشحال کرد که نهایتا جناب‌عالی و دولت فخیمه‌تان به این نتیجه رسیده‌اید که چاره‌ای جز اعمال محدودیت بر فعالیت‌ها و اصرار بر حضور مردم در خانه ندارید، و برایتان آرزو می‌کنم در اعمال این محدودیت‌های اجتناب‌ناپذیر موفق شوید و کرونا را مهار کنید؛ اما بسیار افسرده شدم از اینکه دیدم و شنیدم شما با آرامی و لطافت عاطفی از موج دوم کرونا یاد فرمودید، گویی راه گریزی از آن نبوده است.
از خدای متعال می‌خواهم دولت محترم و در رأس آن جناب‌عالی را که فرماندهی کل مبارزه با کرونا را بر دوش گرفته‌اید و حتی تعطیلات نوروزی را در کاخ سعدآباد با تشکیل جلسات اضطراری هیات وزیران بر خود حرام کرده‌اید، در تسلط بر این موج دوم کرونا پیروز فرماید. اما با افسوس فراوان چند سؤال در ذهنم به جولان پرداخته که لازم می‌دانم به استحضار جناب‌عالی برسانم:
۱- چرا با شناخت تجربۀ کشور چین و هشدار جدی اولیۀ و زیر بهداشت، روزی که متوجه شدید دو نفر اول مبتلا به کرونا در قم شناسایی شده‌اند، بلافاصله و دست‌کم با همین قیافۀ جدی امروزتان دستور نفرمودید بر آن شهر محدودیت‌هایی که ضرورت آن را امروز اعلام و ابلاغ فرموده‌اید، اعمال شود و از اصطلاح قرنطینه که برخی دلسوزان به‌کار بردند، سراسیمه شدید و آن را دون منافع میهنی تشخیص دادید و گذاشتید پنج هفته ب گ ذرد و میهن عزیز ما گرفتار چنین مصیبتی شود؟
۲- چرا علی‌رغم توصیه‌های مسئولان بهداشتی و درمانی کشور اجازه دادید، تجمع مردم برای خریدهای شب عید، در فروشگاه‌ها و اماکن عمومی بدون اعمال محدودیت انجام گیرد و در نتیجه کشور ما را به نقطۀ اوج اول در ابتدای فروردین‌ماه برساند؟
۳- چرا روش‌های عادی را که در دولت‌های سابق هم رائج بود، به‌کاربردید نظیر اعلام اختصاص اولیۀ ۶۰ لیتر بنزین اضافی (که بعدا مفتضحانه لغو شد) و افتتاح برخی بزرگراه‌ها در اواخر اسفند و بحبوحۀ اوج گرفتن کرونا که همه حکایت از بی‌خبری نسبت به عواقب چنان تصمیمات و اخباری بر روحیۀ مردم می‌کند و مشوق آنها برای برنامه‌ریزی سفرهای نوروزی می‌شود؟ آیا این قبیل امور نشانۀ عدم درایت و تدبیر مناسب نیست؟
۴- چرا با وجود تأکید و التماس مسئولان و پزشکان بیمارستان‌های پذیرای مبتلایان و پرستاران از جان گذشته بر ضرورت در خانه ماندن و شکستن زنجیرۀ سرایت کرونا، اجازه دادید حدود ۴۰% سال گذشته عده‌ای بی‌خیال دست به سفرهای بین شهری بزنند؟ آیا غافل بودید که این بی‌مبالاتی زحمات گذشتۀ آن فداکاران جبهۀ مبارزه با کرونا و مردم اسیر در خانه‌ها را بر باد می‌دهد و موج دوم کرونا را بر سر ما فرود می‌آورد؟
۵- تا کی می‌خواهید درمورد مسائل اساسی کشور طنزگونه با مردم صحبت کنید؟ آیا هفت سال فرصت خدمت برای شما و دولت فخیمه‌تان کافی نبود که نگذارید هفت خوان گمرک به هفتاد تبدیل شود؟ مگر گمرک جزو دستگاه‌های اجرائی دولت نیست؟ آیا توقع دارید از جای دیگری دستی از غیب برون آید و کاری بکند؟ شما مسئولید و باید پاسخگو باشید و نه موعظه‌گر! آیا نشستن در صدر هیات وزیران را با جلوس بر منبر یکسان پنداشته‌اید؟ موعظه و نصیحت در جای خود بسیار خوب است اما برازندۀ جایگاهی که شما اشغال کرده‌اید، اقدام مسئولانه و خدمت خستگی ناپذیر و بدور از تشریفات و تبلیغات است: خدمت به مردم و گزارش نتایج موفقیت‌های واقعی‌تان به آنها و در صورت نیاز کمک طلبیدن از مردم برای یاری دادن به دولت و برون رفت کشور از بحران.
۶- تا کنون بیش از ۲۲۰۰ نفر بنابر آمار رسمی، در اثر کرونا در ایران جان باخته‌اند و قطعا بخشی از آن ناشی از مسامحۀ دولت شما است، اما بدانید که آنچه به نام موج دوم یاد کرده‌اید و افرادی که در آینده به دلیل اوج گرفتن مجدد کرونا جان خود را از دست خواهند داد، تماما به عدم قاطعیت شما بر می‌گردد، درحالی‌که بیش از یک هفته است از همراهی و همکاری ایثارگرانۀ دستگاه‌های عمومی و مردم نهادها و بویژه نیروهای نظامی و انتظامی برخوردارید!
۷- تا کی می‌خواهید کار علمی و پژوهشی شناخت ویژگی‌های ژنی این ویروس و مشابه آن را به‌عقب بیندازید؟ چرا علی‌رغم پیشنهاد خیرخواهان دانشمند، دربارۀ تأسیس مرکز تحقیقات مقابله با تهدیدات زیستی تعلل می‌ورزید؟ آیا باید چند بار از این نوع تهدیدات آسیب ببینیم تا دست به‌کار تحقیقات پیشرفتۀ و هماهنگ کردن اقدامات پراکنده‌ای که در این مورد در کشور آغاز شده است، باشیم؟
۸- با توجه به گرفتاری‌های متعددی که غیر از جنبه‌های بهداشتی و درمانی، آثار بیماری فراگیر کرونا، در زمینه‌های اقتصادی و اجتماعی و فرهنگی و امنیتی و تقنینی و قضائی برای مردم ایجاد کرده، چرا تشکیل قرارگاه‌های موردی هر زمینه را تشکیل نمی‌دهید تا با استفاده از همۀ امکانات کشور به مصاف این بلیه بروید؟ چرا با توجه به اهمیت موضوع، رسیدگی به آن را به چند جلسۀ اضطراری دولت و چند تماس تلفنی نمایشی با استانداران محدود می‌کنید؟
۹- تا کنون فرصت‌های ارزنده‌ای از دست رفته است، به‌ویژه فرصت بی‌نظیر تعطیلات نوروزی، آیا نمی‌خواهید برای ضایع نشدن زحمات طاقت فرسا و خدمات بی‌بدیل کسانی‌که در این پنج هفته ایثار کرده‌اند، قاطعیت به خرج دهید و جلو تخلفات افراد ولنگار را با تصمیاتی که ضمانت اجرائی دارند، بگیرید؟ اگر عمل نکنید باید پاسخگوی جان‌هایی که به هدر خواهند رفت، باشید.
خدایا به برکت ایام الله ماه معظم شعبان به همۀ ما صداقت و اخلاص و شجاعت و جرأت عطافرما.»
