به گزارش خبرنگار ورزشی پایگاه خبری «بانگ سروش»؛ درصورتیکه مجمع انتخابات کمیته ملی المپیک ششم شهریور برگزار شده و دقیقه ۹۰ نسخه دیگری برای آن پیچیده نشده یا نسخه انتخابات پیچیده نشود؛ سرانجام پس از چندماه تاخیر، رئیس، نواب رئیس و اعضای هیات اجرایی برای چهارسال آینده انتخاب و معرفی میشوند.
شنیدهها حمایت از احراز نشدن صلاحیت دو کاندیدای ریاست که ظاهرا روسای فدراسیونهای المپیکی نیز هستند، خبر میدهد و همچنین کیکاووس سعیدی نیز بهدلیل بازنشستگی، امکان شرکت در انتخابات را ندارد.
بر این اساس و با خروج ۳ کاندیدا از جمع ۸ کاندیدای ریاست، رقابت بین ۵ کاندیدای باقیمانده انجام میشود؛ هرچند در این انتخابات کفه ترازو به سود دو کاندیدا سنگینتر بوده و حضور ۳ نفر دیگر، تنها برای گرم کردن تنور رقابت است….
یک قانون نانوشته وجود دارد که در آستانه برگزاری هر مجمع و انتخابات مهمی، به شکل طبیعی بازار گمانهزنیها از یک طرف و از طرف دیگر یارکشی و ائتلاف برخی کاندیداها بسیار داغ میشود که در انتخابات کمیته ملی المپیک هم صحبت از ائتلاف چند گزینه به شکل جدی، مطرح است.
این کاندیداها که شانس رسیدن به کرسی ریاست کمیته ملی المپیک را دارند، در ائتلافی نامیمون، پشت پرده و خطرناک برای آینده ورزش کشور در سطوح داخلی و بینالمللی خواهد بود.
در اینکه انتقاداتی جدی بر نحوه مدیریت یکساله حمید سجادی بر ورزش کشور وارد است، شکی نیست و حتی بر خلاف آنچه در ادوار قبل شاهد بودهایم و آن سکوت روسای فدراسیونها در قبال عملکرد رئیس سازمان تربیت بدنی سابق و وزیر ورزش فعلی است، اما به یکسال نکشیده برخی روسای فدراسیونها و مسئولان اجرایی ورزش، انتقاداتی را نسبت به راس وزارت ورزش مطرح کردهاند.
مساله مهم اما سوء استفاده برخی مهرههای سوخته و مسئولان پیشین ورزش از فضای انتقادی موجود و تشکیل ائتلافهایی مخرب و مضر است که حتما برای ورزش ایران، پیامدهایی جدی در پی خواهد داشت.
اینک صحبتهایی در خصوص حمایت فلان رئیس فدراسیون منتقد سجادی و معاونتها، از مسئولی ناکارآمد که ناپلئونی در انتخابات ثبتنام کرده و همچنین ائتلاف کاندیدایی تجدیدی با دیگر کاندیدا جهت تقسیم اراضی ریاست و دبیرکلی بین خودشان، مطرح است.
بسیار جای تعجب است که چرا برخی افراد با وجود انتقادات جدی در زمان مسئولیتشان و دست داشتن آنها در جریاناتی که رسما از سوی حراست وزارت ورزش، تخلف عنوان و منجر به تشکیل پرونده قضایی برایشان شده است، باید مجوز شرکت در انتخابات حساسترین بخش اجرایی ورزش کشور را دریافت کنند و بدتر اینکه به سمت ائتلاف با گزینهای بروند که در مدت سالها مسئولیت اجرایی در ورزش کشور، نه خروجی داشته، نه آورده مالی و نه اخلاق درستی که حداقل زیرمجموعه از همکاری با وی احساس رضایت و آرامش کنند.
آقای وزیر! چراغی که به خانه رواست به مسجد حرام است… حداقل در فرصت اندک باقیمانده، به جای سفرهای استانی که خروجی آنها حداقل برای طیفی از کارشناسان مشخص نیست، به فکر اوضاع جاری ورزش کشور، حمایت از برگزاری مجمعی سالم و کاندیداهای «خوشنام»، «توانمند»، «مقبول» و «شایسته» و پیشگیری از وقوق اتفاق نامیمونی باشید که اگر دیر بجنبید، رخ خواهد داد و حداقل به مدت ۴ سال، بزرگترین چالش را برای ورزش ایران در سطوح داخلی و بینالمللی فراهم خواهد کرد.