تعارض منافع اشخاص در عملکرد وزارت بهداشت اثر گذار بوده است
به گزارش بانگ سروش، هفت دفتر بسیج دانشجویی دانشگاههای علوم پزشکی کشور خطاب به رئیس جمهور نامه ای نوشتند. متن نامه به شرح ذیل است: جناب حجه الاسلام و المسلمین دکتر رئیسی ریاست محترم جمهوری اسلامی ایران سلام علیکم پس از اعلام کابینه پیشنهادی دولت محترم و بررسی کمیته های مجلس شورای اسلامی، بسیج دانشجویی […]
به گزارش بانگ سروش، هفت دفتر بسیج دانشجویی دانشگاههای علوم پزشکی کشور خطاب به رئیس جمهور نامه ای نوشتند.
متن نامه به شرح ذیل است:
جناب حجه الاسلام و المسلمین دکتر رئیسی
ریاست محترم جمهوری اسلامی ایران
سلام علیکم
پس از اعلام کابینه پیشنهادی دولت محترم و بررسی کمیته های مجلس شورای اسلامی، بسیج دانشجویی دانشگاه های علوم پزشکی حسب وظیفه عقلی و مطالبه عمومی به بررسی کابینه پیشنهادی در حیطه سلامت پرداخته است. بنابر تقوا و اخلاق، اعلام نظر در خصوص هر شخصیت حقیقی، به ویژه به صورت مکتوب، بسیار دشوار بوده و حفظ جانب انصاف دشوارتر است.
لذا به دور از هیچ چشم داشت مادی، غرض سیاسی و منافع صنفی یا تجاری، بسیج دانشجویی دانشگاه های علوم پزشکی در حد توان و دسترسی اهم ملاحظات در این خصوص را اعلام می نماید.
۱- نه تنها اصلیترین چالش مجموعه فعلی نظام سلامت بلکه مسئله اول کشور، مدیریت بحران کرونا است. نظام جمهوری اسلامی ایران بی شک تجربه موفق مدیرت غالب بحرانها را، مرهون جوانان، جوان گرایی و تحول خواهی است. آیا سالخوردهترین افراد کابینه، جوان گرایی و تحول خواهی لازم را در این خصوص دارند؟
۲- نقطه ضعف اصلی مجموعه نظام سلامت، تعارض منافع فردی و ساختاری است. همین تعارض منافع مانع فساد ستیزی و مانع تحول اساسی به نفع مردم شده است. افزون بر این فعالیت در بخش خصوصی به جز دید تجاری افراد، مانع فراغ بال و آزادی وقت ایشان برای تصمیم گیریهای کلان است. همین دلایل زیر بنای قانونی ماده ۷۴ برنامه ششم توسعه و ماده واحده قانون ممنوعیت تصدی بیش از یک شغل (مصوب ۱۱/۱۰/۱۳۷۳) بوده تا با غیر قانونی شناختن هر گونه تعارض منافع، از تمامی شبهات و مضرات احتمالی جلوگیری گردد. در گذشته نیز برخی شبهات در مورد وزیر اسبق بهداشت و فعالیتهای حیطه چشم پزشکی مطرح بوده است؛ اما عملکرد نهایی صحه بر شبهات وارده گذاشته است. آیا از تجربه پیشین عبرت گرفته شده است؟ آیا پیامهای تبریک انجمنهای صنفی بی دلیل است؟ آیا فعالیت درمطب شخصی، بیمارستان خصوصی و دانشگاه دولتی تنها توسط یک فرد قانونی است؟ آیا فردی که برخلاف رویههای قانون مسئول شود میتواند مجری قانون باشد؟
۳- گاها برخی انتصابها بر اساس آشنایی قبلی و یا تعدیل بین آشنایی و کارایی صورت میگیرد. در نتیجه کارایی سیستم و افراد، فدای آشنایی، سوگیری حلقههای نزدیک یا صف آراییهای سیاسی میشود. حضرتعالی سابقا فرمودید “افرادی که در ستادهای من حضور دارند، اعضای کابینه احتمالی نخواهند بود” با این وجود آیا در خصوص نظام سلامت ملاحظات دیگری وجود داشته است؟ آیا کارایی حداکثری ملاک واقع شده است؟
۴- توجه به سابقه و رزومه افراد قطعا یک شاخص مهم و کلیدی است؛ اما نیازمند بررسی آن است که هر فرد در رزومه خود به جز عناوین جمع شده در گذر زمان، آیا عملکرد تحولی و یا حداقل کارکرد مثبت داشته است؟ چرا که غالب مدیران نسل اول و دوم نظام، صرفا با همین منطق رزومه گرایی (در مقابل مسئله محوری) باعث وضع موجود شده اند؛ لذا آنچه وضعیت افراد را مشخص میکند عملکرد آنان است نه عناوین نسبت داده شده. با این وجود آیا ۶۰ سال فرصت کمی برای تجربه مدیریت کلان سلامت، در سطح دانشگاه و یا حداقل بیمارستان است؟ آیا قرار است کارکرد وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی در بخش آموزش پزشکی خلاصه شود؟ آیا اولین برخورد مدیران با بحران کرونا باید در زمان آینده صورت بگیرد؟
۵- با بررسی برنامههای ارسالی، مشخص میشود که اولا سعی شده از هر مطلعی سخنی در برنامه گنجانده شود؛ بدون آنکه مطالب یک سیر منطقی و یا محور کلیدی داشته باشد. ثانیا بنظر میرسد بخشی از این برنامه حاصل استفاده از اسناد منتشره تاکنون در نظام سلامت بوده است که نشان از عدم تسلط کامل بر مسائل و ریشهها، و صرفا اقدام به تکرار مکررات بوده که دردی از مردم دوا نخواهد کرد؛ که اگر میتوانست بکند، تاکنون کرده بود. چرا که رویکردهای اصلاحی و نگرشهای تحولی عرصه سلامت در برنامه غالب وزرای سابق بهداشت هم وجود داشته است، اما آنچه در عمل رخ داده است نشان میدهد تعارض منافع اشخاص در به حاشیه کشاندن برنامه هایشان اثرگذار بوده و صرف برنامهها و کلی گویی و شعار دادن در متن آنها نمیتواند قابل اتکا باشد. چنانچه حضرتعالی هم فرمودید ” کارنامه موید برنامه است و بدون آن شعار است” ثالثا مواضع این برنامهها فاصله بسیاری با نقاط عطف کلیدی جهت تحول در نظام سلامت دارد. بطوریکه درمقابل موضوع کمبود پزشک در کشور، بحران کمبود دارویی و ارز دولتی، نظام پرداخت غلط کارانهای، دوشغلگی پزشکان در بخش دولتی و خصوصی، رفع موانع اجرای پرونده و نسخه الکترونیک و پزشک خانواده و تعارض منافع فردی و ساختاری در وزارت بهداشت برنامه متقن و مشخصی وجود نداشته و صرفا گزارههایی شعارگونه و تکراری ذکر شده و از موضع گیری قاطع و صحیح در مقابل این مسائل کلیدی خبری نیست.
در پایان بسیج دانشجویی دانشگاههای علوم پزشکی ضمن تشکر از تلاش و حسن نیت حضرتعالی و آرزوی توفیق، با عنایت به فرمایش رهبری در برههی مشابه ” گمان مصونیت از انحراف را، ما در خودمان مطلقاً نباید بدهیم. یعنی هیچکس نباید بگوید ما که حالا دیگر وضعمان روشن است و مثلاً در خط صحیح داریم حرکت میکنیم و در خط دین و خدا و ما که منحرف نمیشویم. نه نخیر، همچین چیزی نیست” خواستار آن است که دولت مردمی نسبت به عدم تکرار تاریخ هشت سال گذشته در حیطه نظام سلامت عنایت بیشتری داشته باشد./