واکنش فعالی سیاسی به تیتر عجیب کیهان در مورد بانوان
بانگ سروش؛ محمد مهاجری در یادداشتی در مورد تیتر عجیب روز شنبه روزنامه کیهان نوشت: درباره تیتر امروز روزنامه کیهان که در آن دو گروه از زنان یکی در مراسم ویژه اربعین تحت عنوان «راهیان آزادگی» و دیگری در ورزشگاه آزادی با عنوان «قربانیان آزادی» مورد اشاره قرار گرفته، چند نکته مطرح است: اولا، باید […]
بانگ سروش؛ محمد مهاجری در یادداشتی در مورد تیتر عجیب روز شنبه روزنامه کیهان نوشت: درباره تیتر امروز روزنامه کیهان که در آن دو گروه از زنان یکی در مراسم ویژه اربعین تحت عنوان «راهیان آزادگی» و دیگری در ورزشگاه آزادی با عنوان «قربانیان آزادی» مورد اشاره قرار گرفته، چند نکته مطرح است:
اولا، باید برخی رسانهها را در اندازه خودشان دید. روزنامهای با تیراژ پایین و مخاطبانی محدود و به همین جهت به نظر نمیرسد که تاثیرگذاری بالایی در فضای سیاسی کشور داشته باشد.
ثانیا، چنین تیترها و مطالبی میتواند دوقطبیهایی در جامعه سیاسی و مذهبی کشور ایجاد کند که برندهاش قطعا مردم نخواهند بود و حتی رسانههایی هم که چنین تیترهایی میزنند برنده نیستند. این دوقطبی تنها به ایجاد تفرقه و نفاق در جامعه کمک خواهد کرد.
ثالثا، آنهایی که از این تیترها میزنند به جای اینکه کار سیاسی کرده باشند، کاری لوس رسانهای کردهاند تا بگویند ما هم هستیم وگرنه این کار نه ارزش حرفهای دارد و نه ارزش تولیدی. به نظرم در خانوادههای مذهبی ما نیز علاقه به ورزش وجود دارد و اگر با موضوع عاقلانهتر روبهرو شویم و بخش مذهبیتر جامعه نیز چنین رویکردی پیدا کند، به تدریج فضای ورزشگاهها فضایی بسیار سالمتر خواهد شد.
اینکه یک دوقطبی کاذب ایجاد کنند که هرکس را به ورزشگاه میرود، آدم بیدین و هرکس را که نمیرود «متدین» معرفی کنند، اولا ًواقعیت ندارد و ثانیا جز ایجاد نفاق و تفرقه در جامعه نتیجه ای به دنبال نخواهد داشت.
اگر دوقطبیها در جامعه تشدید شوند دیگر این مهم نیست که مسئولیتش با چه کسانی خواهد بود زیرا جامعه برهم میخورد. جامعه متشنج دچار ناامنی میشود و بعد از آن خودبه خود دچار یکسری انقباضها در مسائل سیاسی و اجتماعی میشود و جامعهای که دچار این انقباضها شد، نشاط و سرزندگی خود را از دست خواهد داد و در نهایت جامعهای که نشاط و سرزندگی نداشته باشد پای کار انقلاب نمی ایستد. بنابراین، اگر کسانی که چنین دوقطبی هایی ایجاد میکنند بفهمند که نتیجه کارشان چیست، قطعا چنین نمیکنند مگر اینکه ماموریتی داشته باشند.
به نظرم اگر سرویسهای اطلاعاتی کشور به مسائلی این چنینی ورود کنند احتمالا کشف خواهند کرد برخی افرادی که به دنبال دامن زدن این دودستگیها هستند، شاید عوامل دشمنان خارجی کشور باشند.
فراموش نکنیم که روزنامهها باید مشتری داشته و به فروش برسند. بنابراین در خوشبینانه ترین حالت ممکن، دلیل زدن چنین تیترهایی بعد از هر رویداد و اتفاق در کشور میتواند این باشد که دوستان میخواهند روزنامهشان به فروش برسد.
در پایان، با اینکه همکاران رسانهای ما در چنین روزنامههایی از نظر سیاسی در اشتباهی محض هستند، اما از دوستان ما به حساب میآیند و باید با آنها مدارا کرد. مخالفین باید باشند تا ارزشهای سیاسی و انقلابی نظام معلوم گردد. منتها باید حواسشان را جمع کنند و ببینند حریم چه کسانی را نشانه گرفتند؟